Ilang beses na-reject bago ma-approve ang MS ninyo?

Machiko wrote:

ilang beses po ba pinare-revise ang isang ms?

2 beses lng po yata. After nun, baka return na po yung MS.

ilang beses po ba pinare-revise ang isang ms?

On grammar:

Sa totoo lang po, ang siguruhing tama ang grammar ninyo, Tagalog man o English, ay responsibilidad po ng writer. Masyado na pong dagdag trabaho pa sa editor na isa-ayos ito, kaya po sana bago tayo magpasa ng MS ay i-proofread po natin, i-edit ang kailangang i-edit. Balikan po natin ang basics ng grammar.

On topic:

Ang una ko pong approved na MS ay isang beses na-reject (option to revise) bago po natanggap. Ito po ay sa kadahilanang masyadong bata ang mga karakter noong sila ay naging intimate. Hehe.

Yung mga nakaraan ko pong reject ay hindi ko pa nababalikan. In time, maaayos rin po sila.

Natalys_charm wrote:

nalilito din ako sa tamang gamit ng nang/ng at doon/roon. hindi ko alam kung anong pinagkaiba nila. haha.

Kailangan mo pong mag-research. Sa mga Filipino books or sa Internet. Pero dahil may time ako, eto po:

The correct use of ng and nang

Sana po makatulong.

Lexi Levina wrote:

laville wrote:

Nakakahiya, hanggang ngayon nga miss lexi di' ko pa alam ang ang pagkakaiba ng din/rin at doon/roon. minsan nalilito pa rin ako sa ng/nang. Haha. Pero, tama, wala naman sigurong MS na marereject kung mali-mali yong grammar. Ang tanong ko lang, paano ba ini-edit ni editor iyong mga words? I mean pinapalitan ba nila kapag kunwari hindi nila gusto iyong pag-deliver no'ng dialogue o narration ni writer?

Sa editing, siyempre itatama nila yung grammar. Nu'ng lumabas 'yong first book, ikinumpara ko iyon sa manuscript ko upang diskubrehin yung tamang usage ng ng/nang, doon/roon etcera. Then, napansin ko rin yung ibang changes. 'Yung mga narration o dialogues sa manuscript ko na malabo ang ibig sabihin, naging malinaw sa libro. 'Yung mga ka-echoyan sa narration na wala lang, nilagay ko lang dahil feel ko, nawala sa libro. So ang nangyari, naging precise at direct to the point yung story. May mga salita akong ginamit na napalitan ng mga salitang mas malalim o mas akma ang dating. Mas naging profound ba, ganun. Pero sa kabila ng pag-edit nila, hindi apektado ang voice ng writer. Hindi nabago ang identity at istilo ng manunulat sa paghahayag ng kuwento. Kaya ang masasabi ko lang... Mabuhay ang mga editors ng PHR.

Yeah! Long live PHR editors! Hehehe!
Nakaka-excite naman! sa wakas may pagasa pa ring mawala ang nakakapanindig balahibo kong mga wrong grammars! Hahaha

laville wrote:

Nakakahiya, hanggang ngayon nga miss lexi di' ko pa alam ang ang pagkakaiba ng din/rin at doon/roon. minsan nalilito pa rin ako sa ng/nang. Haha. Pero, tama, wala naman sigurong MS na marereject kung mali-mali yong grammar. Ang tanong ko lang, paano ba ini-edit ni editor iyong mga words? I mean pinapalitan ba nila kapag kunwari hindi nila gusto iyong pag-deliver no'ng dialogue o narration ni writer?

Sa editing, siyempre itatama nila yung grammar. Nu'ng lumabas 'yong first book, ikinumpara ko iyon sa manuscript ko upang diskubrehin yung tamang usage ng ng/nang, doon/roon etcera. Then, napansin ko rin yung ibang changes. 'Yung mga narration o dialogues sa manuscript ko na malabo ang ibig sabihin, naging malinaw sa libro. 'Yung mga ka-echoyan sa narration na wala lang, nilagay ko lang dahil feel ko, nawala sa libro. So ang nangyari, naging precise at direct to the point yung story. May mga salita akong ginamit na napalitan ng mga salitang mas malalim o mas akma ang dating. Mas naging profound ba, ganun. Pero sa kabila ng pag-edit nila, hindi apektado ang voice ng writer. Hindi nabago ang identity at istilo ng manunulat sa paghahayag ng kuwento. Kaya ang masasabi ko lang... Mabuhay ang mga editors ng PHR.

nalilito din ako sa tamang gamit ng nang/ng at doon/roon. hindi ko alam kung anong pinagkaiba nila. haha.

Lexi Levina wrote:

Persefene wrote:

With me it's not really mali-mali yung grammar or wrong choice of words... it's mainly because i used English a lot...hehehe plangak rin kasi pag ganoon eh... it should be more in tagalog esp. in the narration... Experience ko lang ito...

Nagkaroon din ako ng ganyang comment sa isang manuscript ko. Although, hindi naman na-reject dahil hindi ganoon karami yung english. For revision yung status nung kuwento dahil may ilang pangyayaring kailangan akong liwanagin. Pero sabi ng editor, mas maiging kung Tagalog na salita ang mas madalas na gagamitin para daw mas ma-feel ng magbaba ang emosyong nakapaloob sa eksena. Na-realize ko may punto siya. Kapag nga naman nag-emote na ang mga Pilipino, mas malamang na sariling wika ang gagamitin nila. Kaya, hayun, nag-translate ako ng mga english narration at dialogues. Konting english na lang itinira ko. Hinihintay ko pa ang resulta. sana ma-approve.

As for the grammar, I swear 'yung first approved story ko, mali-mali ang usage ko ng ng/nang, din/rin, doon/roon etcetera. Pero iyon nga natanggap naman. Basta siguro hindi balakid yung wrong grammar upang maintindihan ang kuwento, okay lang. Aayusin na naman ng editors iyon. Pero ngayon sinusubukan ko ng maging aware sa grammar ng Tagalog ko. Sinubukan ko lang. For sure hindi ko pa kayang i-perfect iyon. Ang hirap kasi kapag native language ang gamit. Sa araw araw na pananalita, sanay tayong mag-shortcut. Nagkakaintindihan tayo kahit mali ang syntax o ang usage ng isang salita.

Nakakahiya, hanggang ngayon nga miss lexi di' ko pa alam ang ang pagkakaiba ng din/rin at doon/roon. minsan nalilito pa rin ako sa ng/nang. Haha. Pero, tama, wala naman sigurong MS na marereject kung mali-mali yong grammar. Ang tanong ko lang, paano ba ini-edit ni editor iyong mga words? I mean pinapalitan ba nila kapag kunwari hindi nila gusto iyong pag-deliver no'ng dialogue o narration ni writer?

May nabasa akong article na ang sabi parte ng pagiging manunulat ang ma-reject. At naaalala ko, years ago, hindi ko matandaan kung kailan, basta taon ang binilang, na-reject ang first ever attempt kong magpasa sa PHR. Heto pa, after two weeks dumating ang resulta (one month ang usual, diba?). Ibig sabihin, hindi man lang nagdalawang-isip ang editor na i-return ang manuscript ko. An saklap. Sabi ko, hay naku, wala akong kinabukasan dito, kapos ang talent ko. After several years, naisipan ko ulit magsulat. Na-approve yung pinasa ko.

Persefene wrote:

With me it's not really mali-mali yung grammar or wrong choice of words... it's mainly because i used English a lot...hehehe plangak rin kasi pag ganoon eh... it should be more in tagalog esp. in the narration... Experience ko lang ito...

Nagkaroon din ako ng ganyang comment sa isang manuscript ko. Although, hindi naman na-reject dahil hindi ganoon karami yung english. For revision yung status nung kuwento dahil may ilang pangyayaring kailangan akong liwanagin. Pero sabi ng editor, mas maiging kung Tagalog na salita ang mas madalas na gagamitin para daw mas ma-feel ng magbaba ang emosyong nakapaloob sa eksena. Na-realize ko may punto siya. Kapag nga naman nag-emote na ang mga Pilipino, mas malamang na sariling wika ang gagamitin nila. Kaya, hayun, nag-translate ako ng mga english narration at dialogues. Konting english na lang itinira ko. Hinihintay ko pa ang resulta. sana ma-approve.

As for the grammar, I swear 'yung first approved story ko, mali-mali ang usage ko ng ng/nang, din/rin, doon/roon etcetera. Pero iyon nga natanggap naman. Basta siguro hindi balakid yung wrong grammar upang maintindihan ang kuwento, okay lang. Aayusin na naman ng editors iyon. Pero ngayon sinusubukan ko ng maging aware sa grammar ng Tagalog ko. Sinubukan ko lang. For sure hindi ko pa kayang i-perfect iyon. Ang hirap kasi kapag native language ang gamit. Sa araw araw na pananalita, sanay tayong mag-shortcut. Nagkakaintindihan tayo kahit mali ang syntax o ang usage ng isang salita.

@ Kiina-

With me it's not really mali-mali yung grammar or wrong choice of words... it's mainly because i used English a lot...hehehe plangak rin kasi pag ganoon eh... it should be more in tagalog esp. in the narration... Experience ko lang ito...

Hello!

May nakaranas na ba dito na to be returned/rejected ang gawa nila dahil sa mali-maling grammars/choice of words?

Okay, again. Na-realize kong di ko nasagot ang tanong. So, iyon, na-reject iyong dalawang story ko. Naintindihan ko din yung reasons. Pero sabi kasi ni Dean Koontz, minsan mas mahalaga ang tiyaga sa talent. So nagtiyaga ako. Nagsulat ulit kahit may duda na sa sarili. Ang resulta, nainis ako sa mga kuwentong nagawa ko. Sabi ko, reject `to. Reject `to. Tapos ayun... na-approve. Point is, minsan ang mga writer ang worst judge ng mga sinusulat nila.

Nagpasa ako ng dalawang kuwento ng sabay. Parehong reject. Double whammy. (Ano ang meaning ng double whammy?) Siyempre malungkot. Ganito hitsura ko no'n. ... Naisip ko, baka napunta ako sa reader na mataas ang standards. Eh wala namang mangyayari kung iisipin ko. Mai-stress pa ko. Siguro normal talagang malungkot. Medyo bizarre na iyong after mong ma-reject, sumayaw ka ng Oppa Gangnam Style at Teach Me How To Dougie ng sabay.

@Laville- tama ka diyan!

LAhat naman ng writers hindi lang ng PHR nakaranas ng rejection. Tingnan ninyo yung writer ng Harry Potter more than 10 times yata na nareject yung H.P1, at iba pang bigtime international writers.
Ang kailangan lang talaga eh TIYAGA na magsulat after the rejected MS at LAKAS NG LOOB na mag pasa ulit para matupad mo ang pangarap mong maging published writer.

Nakakatama naman ang session na ito, me too, i underwent series of revision bago may nakapasang nobela... 1 rejected and the rest was so to be revised again, i have this MS na hanggang ngayon di ko pa rin nire-revise nais ko muna siyang ipahinga kasi sa dalawang beses na ipina-revise siya sa akin eh, masyado ng nabago yung plot ko so parang nalulungkot lang ako sa parteng `yun but maybe in time i might as well obey the Editor to write it the way she wanted me to write it...hehehhe...

I remember sa isang ipina-revise sa akin ang ipinabago sa akin ng editor ay gawin ko daw mostly Tagalog ang story and dialogue ng MS ko...hahahaha....

Sa totoo lang mahirap talaga sa pakiramdam kapag hinihintay na ang verdict ng mga Editors parang halos ayaw mo ng buksan ang email add mo to check kung anong resulta but this is our life and passion so lets give our 100% guys!

HI!

Sasagot na rin ako Gaya ng iba, na-experience ko rin ang ma-reject. Pero, hindi ako 'yong tipo ng tao na basta-basta sumusuko. Ayoko madaLa kaya sumubok uli ako at nagpasa (Last July 2012 lang) At 'ayun, sa kabutihan-palad, nakapasa na Tiyagaan lang at saka kung iyon talaga ang pangarap mo, gagawin mo ang lahat para maabot. Tama ba?

Go lang ng go. Huwag hayaang pumasok sa bokabularyo mo ang mga salitang "give up". Pasasaan din at maaprubahan din ang MS mo. Concentrate lang at basahin nang maigi ang mga advice and suggestions ng editor. At ang pinakaimportante. READ.READ. AND READ!

The truth, nagkaroon ako ng 6 returned MS, bago ako nagkaroon ng approved novel. Nya-hahaha. Pero may motto kasi akong try and try until you die and when you die at least you try.. so, hindi talaga ako sumusuko. Hahaha. Ngayon naman, ahmmm, nagkakaroon pa rin pero hindi na katulad ng dati. Minsan, napapa-revise. Pero mahabang revision ang pinagdadaanan. Haahaha!

Common na comments:

1. Kulang sa twist
2. Common/mababaw ang conflict

romzz wrote:

i think naipost na rin dito yung advice niya. Yung writer eh si Kurt Vonnegut. I think be a sadist pa nga yung term na ginamit niya. Siya yung author ng Breakfast of Champions isa sa mga hindi ko makakalimutang nobela. He is a science fiction writer known for his satire. Hindi naman ako mahilig sa sci-fi pero gustung-gusto ko talaga siya. I'm attracted to weirdness i guess.

ah, i see. thanks sa info, and sa tip. =)

bienne214 wrote:

romzz wrote:

Doon naman sa conflict never ko naman siya naging problema sa ngayon siguro dahil sa nabasa ko noon na advice ng isang writer na huwag kang matakot na pahirapan yung character mo. Kumbaga be cruel to them. Think of a situation you don't want to be in kapag inlove ka. Yung pinakakatakutan mong mangyari sa'yo or isang pagkakamali o desisyon that could ruin your lovelife.

what a great advice to say about writing conflicts-- may i ask kung sinong writer yung nag-advise sa 'yo?

i think naipost na rin dito yung advice niya. Yung writer eh si Kurt Vonnegut. I think be a sadist pa nga yung term na ginamit niya. Siya yung author ng Breakfast of Champions isa sa mga hindi ko makakalimutang nobela. He is a science fiction writer known for his satire. Hindi naman ako mahilig sa sci-fi pero gustung-gusto ko talaga siya. I'm attracted to weirdness i guess.

I agree with Maria Rome... ito talaga kadalasan ang nagiging problema ng isang writer... sa akin malimit na problema ko ay ang dragging na ang kwento... hindi ako makapagfocus sa sa love story ng Hero at Heroine ko... Para kasing gusto kong gawing teleserye ang tipo ng manuscript ko... (bakit hindi nalang ako nagscriptwriter ano?) hehehehe... anyways... sa mga kamaliang iyon din naman tayo natutoto lahat.... sa ngayon nga may limang returned MS ako at dalawa doon ang sinasabing ipaparewrite sa akin ang kwento... siguro tama iyong sinabi ni Martha Cecilia sa akin dati, na kapag nakatapos ako ng isang MS hindi ko agad ipapasa sa PHR... dapat ko munang pagpahingain at reviewhin dahil baka may mali pa iyon o eksena na pwede kong idagdag para mapaganda pang lalo ang kwento o kaya mga mali na pwede ko pang itama...

Sa totoo lang sa nangyaring 5 returns sa akin ay napanghinaan talaga ako ng loob at naisip ko na titigil na lang sa pagsusulat but the girls (mga co-writers) encouraged me and pushed me to write again... siguro pahinga lang ako at magsusulat na muli...

romzz wrote:

Doon naman sa conflict never ko naman siya naging problema sa ngayon siguro dahil sa nabasa ko noon na advice ng isang writer na huwag kang matakot na pahirapan yung character mo. Kumbaga be cruel to them. Think of a situation you don't want to be in kapag inlove ka. Yung pinakakatakutan mong mangyari sa'yo or isang pagkakamali o desisyon that could ruin your lovelife.

what a great advice to say about writing conflicts-- may i ask kung sinong writer yung nag-advise sa 'yo?

tatlong beses kung nerevise yung una kung nobela bago natanggap. Yung pangalawa dalwang beses kung nerevise pero ayun rejected pa rin. Hindi ko pa rin siya nererevise hanggang ngayon. Masyado na akong naattach sa istorya hindi ko macut iyong mga scenes.

Usually ang mga rason kung bakit revised o rejected ang gawa ko eh

dragging ang tagal daw bago mainlove yung mga characters ko. Siguro parang sumusobra sa characterization nagiging boring na at nacocompromise yung chemistry nung dalawa.

Para maimprove ko to nagfocus ako ng husto sa relationship nung bida at minsan sinusimulan ko na siya sa gitna. Either magkakilala na yung mga characters or kung hindi naman bigyan agad ng impact yung simula meaning may conflict at tension agad.

Pilit yung ending nangyayari ito sa akin dahil minsan sobra na sa word count eh hindi pa nareresolve yung conflict so parang nashoshortcut ko na so hindi tuloy najajustify yung ending.

Para maimprove ko to bumabalik ako sa basic formula ng romance boy meet girl, boy and girl kind of fall in love, the boy loses the girl or vice versa at syempre ang ending magkakatuluyan na sila. In between sa paghihiwalay at pagbabalikan yun ang medyo tricky doon papasok yung justification kung bakit sila dapat magkatuluyan. So yun ang sinasagot ko bakit sila dapat magkatuluyan. Kapag nasagot ko yon chances are hindi na nagiging pilit yung ending.

Doon naman sa conflict never ko naman siya naging problema sa ngayon siguro dahil sa nabasa ko noon na advice ng isang writer na huwag kang matakot na pahirapan yung character mo. Kumbaga be cruel to them. Think of a situation you don't want to be in kapag inlove ka. Yung pinakakatakutan mong mangyari sa'yo or isang pagkakamali o desisyon that could ruin your lovelife.

tewin.chan wrote:

Actually, I’m not afraid of my MS being rejected. Sanay na rin naman po kasi ako sa mga ganun, “Rejection”. Kaya nga I encouraged myself to think of more plots. Para may mai.sulat pa ako. I really love to write stories. Kaya lang most of them are short stories at sa wikang Ingles pa.
I’m waiting right now for the verdict of my very first MS. Hindi ko naman mai.tanggi na ninenerbyos ako. Kasi naman tubong Bisaya ako at hindi talaga ganun kagaling mag.tagalog. Hehehe.. Pero hindi ko na muna ‘yon iniisip. Mas nag.iisip na ako ng bagong plot para sa bago kong isusulat na kuwento.
Try and try until I can succeed!
^o^

Fighting~ Ako, dalawang returned at isang for revision bago may pumasa kaya try and try lang.